Od 2024 roku, zgodnie z nową dyrektywą CSRD (Corporate Sustainability Reporting Directive), firmy w Polsce będą zobowiązane do wdrażania obowiązkowego raportowania niefinansowego, obejmującego aspekty środowiskowe, społeczne oraz ładu korporacyjnego. To oznacza, że zewnętrzne raportowanie ESG stanie się integralną częścią działalności wielu organizacji, wpływając nie tylko na kwestie środowiskowe, ale również na polityki równościowe i społeczne w firmach. Dla działów HR to zadanie, ale też szansa, by aktywnie wspierać zbudowanie bardziej zintegrowanych, transparentnych i sprawiedliwych miejsc pracy.
HR odgrywa kluczową rolę w raportowaniu ESG poprzez wdrażanie i promowanie polityk związanych z równością, różnorodnością i kulturą włączającą. Polityki te stanowią istotny element strategii Employer Branding, pomagając firmom przyciągać i zatrzymywać utalentowanych pracowników, dla których wartości związane z transparentnością i odpowiedzialnością są kluczowe. Jednym z fundamentów w tej dziedzinie są kompetencje liderskie, które stają się coraz bardziej pożądane w świecie biznesu, który rozwija się w kierunku zrównoważonego zarządzania różnorodnymi zespołami.
Zgodnie z raportem Deloitte, 78% organizacji planuje wdrożyć polityki związane z ESG w celu poprawy zaangażowania pracowników do 2025 roku[1].
Jednym z kluczowych aspektów raportowania ESG jest równość wynagrodzeń. Od 2024 roku pracodawcy będą musieli analizować i publicznie przedstawiać dane dotyczące różnic w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn. Na przykład, według raportu Eurostatu, średnia różnica w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn w Polsce wynosi obecnie 8,5%, podczas gdy średnia unijna to 13,0%[2]. Ta zmiana w podejściu organizacji stanowi doskonałą okazję do poprawy kultury organizacyjnej poprzez budowanie przestrzeni pracy opartej na transparentności i sprawiedliwości. Równość w wynagrodzeniach nie jest tylko wymogiem formalnym – to czynnik, który silnie wpływa na Employer Branding, co z kolei pomaga przyciągać talenty.
W tym procesie kluczowe znaczenie mają cechy kompetencji, jakie HR rozwija w firmie. Liderzy muszą wykazywać się zdolnością zarządzania zespołem w sposób sprawiedliwy i równy, uwzględniając zarówno indywidualne potrzeby pracowników, jak i wspólne cele organizacji. Kompetencje liderskie, które obejmują empatię, zdolność do rozwiązywania konfliktów oraz umiejętność zarządzania różnorodnością, odgrywają tu kluczową rolę.
Wprowadzenie raportowania ESG stwarza nowe możliwości w zakresie rozwoju pracowników, a jednym z najważniejszych narzędzi wspierających rozwój zawodowy jest mentoring. Kto to jest mentor? To osoba, która dzieli się wiedzą, doświadczeniem i wspiera innych w ich rozwoju zawodowym i osobistym. W kontekście zrównoważonego rozwoju, mentorzy pomagają nie tylko w zdobywaniu nowych umiejętności, ale również w kształtowaniu postaw i wartości zgodnych z zasadami odpowiedzialnego biznesu.
Co to jest mentoring? To nie tylko relacja nauczyciel-uczeń, ale wspólna praca nad rozwijaniem kompetencji liderskich oraz budowaniem zaangażowania pracowników w długofalowe cele firmy. Poprzez rozwijanie cech takich jak empatia, umiejętność wspierania innych i zaangażowanie w rozwój zespołu, mentorzy stają się nieodzownym elementem strategii HR wspierającej zrównoważony rozwój. Cechy kompetencji rozwijane w ramach mentoringu mają szczególne znaczenie w kontekście raportowania ESG, gdyż przyczyniają się do budowania bardziej odpowiedzialnej i angażującej kultury pracy.
Rozwijanie kompetencji liderskich to kluczowy element wspierający zrównoważony rozwój organizacji. Liderzy są odpowiedzialni za budowanie świadomości wśród pracowników, kreowanie kultury zorientowanej na odpowiedzialność i włączanie zadań związanych z ESG do codziennej pracy zespołów. HR odgrywa tu kluczową rolę, zapewniając, że liderzy mają dostęp do odpowiednich narzędzi rozwoju, takich jak szkolenia i mentoring, które wspierają rozwój kompetencji liderskich.
Cechy kompetencji, takie jak umiejętność efektywnego komunikowania się, zdolność adaptacji do zmieniających się warunków czy zdolność zarządzania emocjami, są kluczowe dla liderów w kontekście ESG. Tego rodzaju umiejętności pozwalają na skuteczniejsze angażowanie pracowników w działania związane z budowaniem kultury pracy opartej na wspólnych wartościach.
Historia ESG sięga lat 70. XX wieku, kiedy to zaczęły pojawiać się pierwsze inicjatywy mające na celu uwzględnienie aspektów społecznych i środowiskowych w działalności biznesowej. W latach 90. koncepcja odpowiedzialności społecznej przedsiębiorstw (CSR) zyskała na popularności, kładąc podwaliny pod współczesne raportowanie ESG. Według raportu GRI (Global Reporting Initiative), do 2020 roku już ponad 10 tysięcy firm na całym świecie przygotowało raporty związane z ESG, a liczba ta stale rośnie, osiągając ponad 13 tysięcy w 2023 roku[3]. Wprowadzenie wytycznych GRI na początku XXI wieku stanowiło istotny krok w kierunku standaryzacji raportowania niefinansowego, a przyjęcie Celów Zrównoważonego Rozwoju (SDGs) przez ONZ w 2015 roku wzmocniło nacisk na zrównoważony rozwój w biznesie.
Rola HR w zrównoważonym rozwoju będzie się z czasem intensyfikować. Działy HR będą musiały nie tylko dostosowywać się do nowych wymogów prawnych, ale również aktywnie kreować polityki i procedury, które wspierają cele ESG. Pytanie, czy HR poradzi sobie z tym wyzwaniem, zależy w dużej mierze od zdolności do adaptacji i otwartości na zmiany. Zgodnie z badaniem McKinsey, 60% liderów HR wskazuje na brak odpowiednich narzędzi jako największe wyzwanie w zakresie wdrażania polityk ESG[4]. Rozwijanie kompetencji liderskich oraz promowanie cech kompetencji takich jak elastyczność, empatia i zdolność zarządzania różnorodnością, będzie kluczowe. Organizacje, które inwestują w rozwój swoich zespołów HR, będą w stanie skutecznie sprostać nowym wymaganiom i wprowadzić zrównoważone praktyki w życie.
Raportowanie ESG to nie tylko formalny wymóg, ale również szansa dla firm na budowanie bardziej odpowiedzialnych i transparentnych miejsc pracy. HR odgrywa tu kluczową rolę, dbając o równość wynagrodzeń, rozwój kompetencji liderskich oraz wdrażanie programów mentoringowych, które wspierają rozwój pracowników zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju.
W świecie, w którym coraz większą wagę przykłada się do odpowiedzialności społecznej i środowiskowej, organizacje, które aktywnie rozwijają cechy kompetencji niezbędnych do zarządzania różnorodnością, przyczyniają się do budowania kultury opartej na wartościach i wspólnym zaangażowaniu. To właśnie ten rodzaj przywództwa będzie kluczowy dla firm, które chcą odnosić sukcesy na konkurencyjnym rynku, przyciągać talenty oraz budować pozytywny wizerunek jako odpowiedzialny pracodawca.
Źródła:
[1] Deloitte: „ESG Trends Report 2023” (https://www.deloitte.com)
[2] Eurostat: „Gender Pay Gap Statistics 2023” (https://ec.europa.eu/eurostat)
[3] GRI: „The State of Global Sustainability Reporting” (https://www.globalreporting.org)
[4] McKinsey & Company: „HR Challenges in ESG Implementation” (https://www.mckinsey.com