W dobie dynamicznych zmian i niepewności gospodarczej kompetencje miękkie stają się kluczowym czynnikiem decydującym o sukcesie liderów oraz całych organizacji. Nie są to umiejętności bezpośrednio związane z wiedzą specjalistyczną, lecz takie, które dotyczą współpracy międzyludzkiej, zdolności zarządzania stresem, kreatywności oraz adaptacyjności. W poniższym artykule przyjrzymy się ewolucji kompetencji miękkich na przestrzeni ostatnich stu lat, a także rolę, jaką odgrywa Harrison Assessment w procesie analizy kompetencji liderów.
Kompetencje miękkie obejmują umiejętności takie jak komunikacja interpersonalna, zdolność pracy zespołowej, zarządzanie czasem, empatia, zdolność adaptacji do zmian oraz kreatywność. Istnieje jednak hierarchia znaczenia tych kompetencji, wynikająca z roli, jaką pełni lider w organizacji.
Wszystkie te umiejętności są cenione, ale rozwijanie ich w praktyce wymaga nie tylko świadomości, ale także ciągłej pracy, szkoleń i przede wszystkim otwartości na feedback.
100 lat temu
Sto lat temu kompetencje miękkie były w dużej mierze związane z cechami charakteru oraz osobistą dyscypliną. W tamtym okresie dominowały struktury hierarchiczne, a liderzy byli postrzegani przede wszystkim jako autorytety, które muszą być surowe i zdecydowane. Autorytet, dyscyplina i umiejętność delegowania zadań były kluczowymi kompetencjami, które odgrywały największą rolę. Ważne było zachowanie porządku oraz podporządkowanie zespołu ściśle określonym regułom. Empatia i komunikacja interpersonalna były znacznie mniej istotne, ponieważ relacje między liderem a zespołem były oparte głównie na dystansie i formalności.
20 lat temu
Dwadzieścia lat temu priorytetem była komunikacja interpersonalna oraz zdolność pracy zespołowej. Były to czasy, w których hierarchiczne struktury organizacyjne dominowały w świecie biznesu, a liderzy musieli być w stanie skutecznie zarządzać podwładnymi i budować dobrą atmosferę w pracy. Empatia miała mniejsze znaczenie, ponieważ organizacje były bardziej zorientowane na wyniki niż na dobrostan pracowników. Kluczową umiejętnością była zdolność do zarządzania zespołem poprzez bezpośrednie wytyczne i nadzór, co wymagało również umiejętności rozwiązywania konfliktów oraz motywowania pracowników.
W latach 2000-2010 zaczęto także bardziej doceniać zarządzanie czasem. Liderzy musieli umieć organizować pracę swoją oraz zespołu w sposób, który umożliwiał efektywne osiąganie wyników. Decyzyjność oraz zdolność do delegowania zadań były również kluczowymi kompetencjami w tamtym okresie.
15 lat temu
Piętnaście lat temu na znaczeniu zyskała adaptacyjność oraz elastyczność. Rozpoczęła się era globalizacji oraz coraz większego dostępu do technologii, co wymusiło na liderach zdolność szybkiego reagowania na zmiany. Pojawiły się wyzwania związane z zarządzaniem zespołami rozproszonymi, co wymagało nowych podejść do budowania zaufania i motywacji na odległość. Komunikacja stała się bardziej złożona, gdyż obejmowała nie tylko bezpośrednie spotkania, ale również rozmowy telefoniczne i wstępujące wówczas w codzienność komunikatory internetowe.
Liderzy musieli także wykazywać się umiejętnością rozwiązywania problemów w zróżnicowanych i dynamicznych warunkach. Znaczenie miało też zarządzanie różnorodnością, ponieważ zespoły stawały się coraz bardziej wielokulturowe. Zdolność do zrozumienia odmiennych perspektyw oraz umiejętność dostosowania stylu zarządzania do specyficznych potrzeb pracowników była nieodzowna.
10 lat temu
Dziesięć lat temu kluczową rolę zaczęła odgrywać kreatywność oraz myślenie krytyczne. Świat biznesu stanął przed wyzwaniami związanymi z dynamiczną transformacją cyfrową, co wymagało bardziej innowacyjnego podejścia do problemów. Kreatywność nie była już zarezerwowana dla branż artystycznych – stała się koniecznością w każdej dziedzinie biznesu, od zarządzania projektami po rozwiązywanie codziennych problemów.
Również zarządzanie stresem zyskało na znaczeniu, ponieważ liderzy musieli radzić sobie z ogromnym napływem informacji i stale rosnącymi oczekiwaniami. Środowisko pracy zmieniało się w kierunku coraz większej presji, co wymagało od liderów rozwijania strategii radzenia sobie ze stresem i wspierania swoich zespołów w trudnych momentach. Empatia zaczęła odgrywać większą rolę, szczególnie w kontekście zmieniających się oczekiwań pracowników dotyczących równowagi między życiem zawodowym a prywatnym.
Obecnie
W obecnych czasach, w świecie VUCA, szczególne znaczenie mają zwinność, zarządzanie stresem, oraz empatia. Zwinność umożliwia liderom szybkie dostosowywanie się do zmieniających się warunków, natomiast empatia staje się coraz ważniejsza w zarządzaniu zespołami, gdzie praca zdalna często powoduje poczucie izolacji u pracowników. Ponadto, zaawansowana komunikacja wirtualna stała się kompetencją miękką, która wyróżnia dobrych liderów. Liderzy muszą także być mentorami, którzy wspierają swoich pracowników w rozwoju oraz potrafią zainspirować ich do osiągania wyższych celów. Świadomość różnorodności i umiejętność zarządzania nią również stały się kluczowymi elementami współczesnego przywództwa.
Harrison Assessment jest kluczowym narzędziem stosowanym przez Talent Exact do analizy kompetencji liderów. Jest to rozbudowany system oceny, który bada preferencje behawioralne i predyspozycje, pomagając organizacjom nie tylko w rekrutacji, ale przede wszystkim w rozwoju pracowników.
Dzięki Harrison Assessment można dokonać szczegółowej analizy takich cech jak adaptacyjność, zarządzanie stresem, empatia oraz komunikacja. Raporty tworzone na bazie oceny pomagają nie tylko uwidocznić silne strony lidera, ale także obszary wymagające rozwoju. Narzędzie to umożliwia precyzyjne określenie, które kompetencje miękkie wymagają dodatkowego wsparcia, i jak najlepiej je rozwijać.
Przykładowo, ocena może wykazać niską tolerancję na stres u kandydata na lidera. W takich przypadkach raport Harrison Assessment oferuje zalecenia dotyczące treningów i strategii, które mogą pomóc w poprawie tej umiejętności. W ten sposób organizacja ma pełny obraz swoich liderów i może podjąć działania rozwojowe, które przyniosą wymierne efekty.
Na przestrzeni ostatnich stu lat kompetencje miękkie liderów przeszły istotną ewolucję, od autorytatywnego przywództwa opartego na dyscyplinie do bardziej złożonych kompetencji, takich jak zwinność czy empatia. Dzisiejszy lider musi być nie tylko dobrym menedżerem, ale także mentorem, który potrafi wspierać rozwój swojego zespołu i inspirować go do działania.
Harrison Assessment stanowi niezastąpione narzędzie w procesie analizy kompetencji, pomagając organizacjom zidentyfikować kluczowe talenty i rozpoznać obszary do rozwoju. Dzięki niemu firmy, takie jak Talent Exact, mogą wspierać liderów w ich rozwoju, dostosowując szkolenia i rozwój indywidualny do specyficznych potrzeb każdej osoby.
Źródła: